Cerca |
|
|
|
Progetto
Ovidio - database
|
|
|
|
autore
|
brano
|
|
Cicerone
|
De amicitia, 29
|
|
originale
|
|
[29] Quod si tanta vis probitatis est ut eam vel in iis quos numquam vidimus, vel, quod maius est, in hoste etiam diligamus, quid mirum est, si animi hominum moveantur, cum eorum, quibuscum usu coniuncti esse possunt, virtutem et bonitatem perspicere videantur? Quamquam confirmatur amor et beneficio accepto et studio perspecto et consuetudine adiuncta, quibus rebus ad illum primum motum animi et amoris adhibitis admirabilis quaedam exardescit benevolentiae magnitudo. Quam si qui putant ab imbecillitate proficisci, ut sit per quem adsequatur quod quisque desideret, humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae, quam ex inopia atque indigentia natam volunt. Quod si ita esset, ut quisque minimum esse in se arbitraretur, ita ad amicitiam esset aptissimus; quod longe secus est.
|
|
traduzione
|
|
29 Se, dunque, tanta ? la forza dell'onest? da venir apprezzata in chi non abbiamo mai visto o, cosa ancor pi? notevole, addirittura in un nemico, perch? stupirsi se l'animo umano rimane turbato quando crede di scorgere virt? e bont? in persone con cui si pu? legare nei rapporti della vita? ? pur vero che l'amore si rafforza quando riceviamo un beneficio o ci manifestano simpatia o quando ancora si instaura l'intimit?. Se a ci? si accompagna un'immediata attrazione, ecco allora accendersi un meraviglioso e intenso affetto.
Se alcuni pensano che l'amicizia derivi dalla debolezza e dalla necessit? di cercare qualcuno in grado di procurarci quel che ci manca, ? perch? attribuiscono all'amicizia, se cos? posso esprimermi, un'origine davvero bassa e ignobile, volendola figlia del bisogno e dell'indigenza. Se cos? fosse, quanto pi? uno si sentisse insicuro, tanto pi? sarebbe adatto all'amicizia. Ma la verit? ? un'altra!
|
|
|
|
tutto
il materiale presente su questo sito è a libera disposizione di tutti,
ad uso didattico e personale, non profit/no copyright --- bukowski
|
|
|